Kinderen kunnen hinder ervaren door problemen met de ontwikkeling van de fijne/grove motoriek, prikkelverwerking, aandachts-/concentratieproblemen of door een onderliggende stoornis/aandoening. Kinderergotherapie is bedoeld voor alle kinderen en jongeren van 0 tot 21 jaar die hierdoor moeilijkheden ervaren in het uitvoeren van activiteiten in het dagelijks leven. Het gaat om activiteiten die de kinderen zelf willen uitvoeren of activiteiten waarvan ouders, leerkrachten of zorgcoördinatoren het belangrijk vinden dat ze deze kunnen uitvoeren.
Wat doet een kinderergotherapeut?
Wij leren kinderen om zelfstandiger te worden in bijvoorbeeld het aan- en uitkleden, eten en drinken, schoolse vaardigheden, meegaan naar een feestje, leren plannen, functioneren in de klas/groep, maar zijn we er ook voor ouders van kinderen die aangepaste voorzieningen in de thuissituatie nodig hebben en adviseren en ondersteunen we hen in de aanvraag hiervan. Als kinderergotherapeut ben je gespecialiseerd in het ‘breed kijken’. Er wordt zowel rekening gehouden met de thuissituatie als met de situatie op school of dagbesteding. Het cliëntensysteem wordt intensief betrokken.
De specialisatie als kinderergotherapeut heeft eraan bijgedragen dat de ergotherapeutische interventies die wij inzetten ook wetenschappelijk onderbouwd zijn, we op de hoogte zijn van de nieuwste inzichten/behandelstrategieën en we aan kunnen sluiten bij de manier van leren die bij deze kinderen past.
Voorbeeld in de praktijk: Anne
Neem bijvoorbeeld mama Simone en haar dochtertje Anne (3), een meisje dat niet tot spel kon komen. Anne gilde de hele dag. Wanneer haar moeder bij haar kwam zitten werd Anne rustig. Maar zodra moeder op stond begon het meisje te gillen.
Samen met Simone heeft kinderergotherapeut Suzanne gekeken naar het speelgoed in de thuissituatie. Het bleek dat Anne speelgoed kreeg wat te moeilijk was voor haar. Ze was dan wel 3 jaar, maar ze kon nog niet spelen met speelgoed voor kinderen van 3 jaar. Suzanne heeft ander speelgoed geadviseerd waarvan ze wist dat Anne het leuk vond en ermee kon spelen. Daarnaast heeft ze Anne wekelijks individueel behandeld om haar mogelijkheden op gebied van spel te vergroten. Ze hebben gewerkt aan haar oog-hand coördinatie, het verfijnen van de handgrepen en het leren manipuleren van materialen.
Anne vindt het nu heerlijk om zelf te spelen. En Simone kan andere dingen doen terwijl Anne speelt. “Een verschil van dag en nacht”, aldus mama Simone.
