‘Lekker met vriendinnen skeeleren’
De dokter in het ziekenhuis was supertrots. En terecht. Megan Werkman (17) is in de afgelopen coronamaanden niets aangekomen. Sterker nog, ze is wat afgevallen. “In vergelijking met vorig jaar is Megan vooral een stuk fitter geworden door een creatieve vorm van kinderfysiotherapie. Ze doet het fantastisch”, zegt ook haar kinderfysiotherapeut, Jolijn van Hoeij-Laarakkers.
Skeelers aan en even een stukje proberen. Het was weer even wennen voor Megan. Met het ingaan van de zomertijd werd de nieuwe hobby van Megan weer voorzichtig opgepikt. “Lekker met vriendinnen skeeleren, daar wil ik naartoe”, zegt Megan over haar doel.
Zelfstandig
Megan woont al enkele jaren bij Steengoed in Bakel (ORO woonlocatie). Een vrolijke blondine die op school zit in Eindhoven en werkt bij de Jumbo achter de kassa. Volgend jaar gaat ze starten met de koksopleiding. En… ze heeft sinds een half jaar een leuke vriend. “Ik vind het moeilijk om helemaal uit te leggen waarom ik hier woon. Het heeft te maken met mijn vorm van autisme. Ik heb veel structuur en overzicht nodig. Mijn doel als het gaat om het wonen? Ik vind het hier in Bakel wel fijn. Het is de fijnste plek waar ik tot nu toe gewoond heb, ja behalve thuis dan. We zijn nu aan het kijken of ik hier met meer zelfstandigheid kan wonen, maar uiteindelijk wil ik graag helemaal op mezelf wonen. En liefst ook zonder begeleiding.”
Kinderfysiotherapie
Toen Megan vorig jaar bij de kinderarts in het ziekenhuis kwam, kreeg ze te horen dat het met haar gewicht de verkeerde kant op ging. “Dat vond ik zelf ook. Ik ging wel soms met mama sporten en er kwam een fysiotherapeut hier, maar daar praatte ik meer mee dan dat ik bewoog.”
Begin vorig jaar werd gevraagd of kinderfysiotherapeut Jolijn van Hoeij-Laarakkers eens met Megan kon werken. Jolijn: “En net toen ik wilde beginnen, zaten we in de eerste lockdown.”
Het eerste contact dat Jolijn met Megan had ging via opgenomen filmpjes. Jolijn: “Ik maakte thuis een vlog met oefeningen die Megan in haar eigen tijd mocht doen.” Megan deed haar best, maar vond het ook lastig. “Ik vind het moeilijk om zoiets alleen te doen. Toen we in lockdown gingen, ben ik tijdelijk weer thuis gaan wonen. Dan deed mijn moeder mee met de oefeningen.”
Plezier
Na de zomervakantie mocht Jolijn weer fysiek op pad. “Het eerste moment dat ik Megan in het echt zag.” Ze deed de oefeningen nu samen met Megan. De frequentie werd verhoogd naar twee keer per week. Jolijn: “Een keer per week doen we oefeningen in het zwembad, een keer per week kom ik hier. En omdat Megan aangaf dat ze graag wilde skeeleren, zijn we dat nu weer aan het oefenen.”
Megan krijgt ondertussen steeds meer plezier in het bewegen. “Op de dagen dat Jolijn er niet is, doe ik de oefeningen hier samen met de begeleiding en met nog een andere bewoner. Jolijn heeft vijf oefenkaarten gemaakt en ik kies er telkens een uit.” Daarnaast probeert Megan ook haar leefstijl te veranderen met tips van de diëtist.
Gedragsverandering
Als Megan vertelt, luistert Jolijn glimlachend en met een zichtbaar gevoel van trots. “Megan doet het super goed”, zegt ze. “Ze weet dat bewegen belangrijk is en het is een echte doorzetter, maar in haar eentje lukt het nog niet. Ze heeft echt nog een steuntje in de rug nodig om actief te blijven en om zich te houden aan de beweegafspraken, maar ze gaat nu uit zichzelf bijvoorbeeld ook al wandelen met vriendinnen. We moeten er naartoe dat drie, vier keer bewegen per week een vast onderdeel van haar leven gaat worden. Zo’n gedragsverandering duurt lang en het is belangrijk dat we ook samen de tijd krijgen om die verandering te bereiken. Om fit te blijven, maar ook om ziektes zoals obesitas of diabetes te voorkomen.”
